De twee paarden

... vanavond, liggend op het bed, met je ogen gesloten en ondergedompeld in de duisternis,
Met een gespannen stem en een spel, voor een lange tijd, van jou naar jou, vertrek ik met de dood,
En dit, zonder arrogantie of haat, zonder woede of angst die hun woede onder ons opleggen;
... Echter, en ten slotte, op een krachtige manier naar elkaar kijken, hard en staren,
We stemden ermee in ons te verslaan naar het brandende spoor van verlangen, tot de wereld van dromen;
... aan de andere kant verwacht twee uitstekende steaks, zwart en wit, rusteloze en brios;
We gaan naar hen toe en bewust, die uitademen, gaan we naar alle galop;
... ik ben eindelijk gestopt, en zweterig, mijn witte paard tasca de rem en keert terug en geef mijn hoofd terug;
Eigenlijk is alles, alles om ons heen stilte tussen stilte en meer stilte,
Bovendien komt hij niet aan, noch licht of frequentie;
... Ik denk dat we de race hebben gewonnen.
***
Antonio Justel
https://www.oriondanthoseas.com
***